Cercletrutten, worden ze wel eens smalend genoemd. En daarom noemen ze zichzelf ook zo, kwestie van de spot voor te zijn. Ik ben er zo één, al bijna 48 jaar lang, en geniet sinds vorig jaar van de opmars van de "Vereniging".Gisteren stond ik eens aan de overkant, de oosttribune die normaal afgesloten is bij thuismatchen, maar die nu goed gevuld was door een sponsoractie van Power. Kwam ik daar toch niet enkele Ramskapellenaren tegen ...
De groenzwarten kregen niet echt wat ze verdienden, maar KV Kortrijk verdient alle lof omdat ze vrank en vrij hun kans gingen.
Over dit alles wilde ik het eigenlijk niet hebben. Gisteravond, net voor de match begon, vroeg de stadionomroeper één minuut stilte ter nagedachtenis van de slachtoffers van het drama in de kindercrêche van Dendermonde. Het volwassen slachtoffer is de moeder van de webmaster van stadsgenoot Club Brugge. Twaalfduizend mensen stonden recht, en hulden zich - hand in hand - in één minuut volledig stilzwijgen. Overweldigend ontroerend !
En weet je waarom ik fier ben een Cercletrut genoemd te worden ? Omdat Cercle hiervoor het initiatief genomen had, en alle andere eersteklassers dit weekend dit groenzwarte voorbeeld gevolgd hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten