Terug van even (heel ver) weggeweest ...

Voilà, het zit er op ... Gistermorgen ben ik - op mijn eigenste verjaardag - terug in Ramskapelle aangekomen, na een indrukwekkende inleefreis met Wereldsolidariteit naar Congo.
Een reis die niet onder de noemer toerisme thuishoort. De doelstellingen en het loodzwaar programma lieten dit niet toe.
Maar het loonde meer dan de moeite. Congo is, en blijft wellicht nog meer dan even, een verschrikkelijk arm land waar de vooruitzichten van de gewone Congolees zeer somber zijn.
Maar toch zagen we ook vele sprankels van hoop. Zeker waar Congolezen zelf het heft in handen nemen om die toekomst toch te kleuren. Moedige mensen van de mutualiteiten, van de vakbond, van de vrouwen- en jongerenbeweging, die voor ons een echt voorbeeld waren van wat echte solidariteit en echte liefde voor de medemens betekent.
Deze veertien dagen zullen mijn leven ongetwijfeld blijvend tekenen. Binnenkort gaan we getuigen over de projecten die we bezocht hebben. Hierover later zeker meer informatie op deze blog.
Dank aan de dorpsgenoten die op alle mogelijke manieren interesse getoond hebben in mijn inleefreis.